Ι.Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ιστορία που αμέσως ακολουθεί και εξιστορείται ως διήγημα, προέρχεται από τη σφαίρα της εμπειρικής πραγματικότητας του γράφοντος και είναι για λόγους κατανόησης απλουστευμένη. Σκοπός της διήγησης είναι να αφυπνίσει τους αναγνώστες και κυρίως τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και να ενεργοποιήσει τον πατριωτισμό τους στην τήρηση των νόμων και της τάξης. Δεν επιδιώκεται η διαπόμπευση της Ξανθούλας, ως όνομα ή φύλο, αλλά η καταγγελία σε βάρος του εμπόρου – αχυράνθρωπου «Ξανθούλας», των πρακτικών της και της παραβατικής υποδομής που έχει στηθεί στο όνομά της από την ίδια και τους εξ αίματος συγγενείς της. Όλοι αυτοί, μαζί, με αγαστή συνεργασία, δραστηριοποιούνται στο παρεμπόριο ίσως της πιο παραδεισένιας θαλάσσιας φυσικής ομορφιάς της Ηπείρου. Θα περίμενε βεβαίως κανείς η Ξανθούλα αυτή να είναι μοναδική, όμως απ’ ότι φαίνεται η νοοτροπία και το επιχειρείν γνωρίζει πολλές τέτοιες «Ξανθούλες». Καλή σας διασκέδαση…

 ΙΙ. ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ

Δύο τυπικές τετραμελείς οικογένειες, με δύο ενήλικες και δύο ανήλικα παιδιά η πρώτη, με τρεις ενήλικες και ένα ανήλικο παιδί η δεύτερη, μία Κυριακή του Ιουλίου του σωτήριου έτους 2013, έχοντας ήδη επιλέξει τον καλοκαιρινό προορισμό τους, (Σύβοτα Θεσπρωτίας), αποφάσισαν να κάνουν τις αναγκαίες τηλεφωνικές απόπειρες κράτησης των καταλυμάτων τους για τον Αύγουστο (φυσικά). Απόφοιτοι όλοι (οι ενήλικες) ανωτάτων πανεπιστημίων, πολύγλωσσοι, πολυταξιδεμένοι και επιτυχημένοι στις καριέρες τους προτίμησαν φέτος τον ελληνικό τουρισμό, υιοθετώντας τις εκκλήσεις του ΕΟΤ για την οικονομική υποστήριξη του κράτους τους, (θα εξηγηθεί κατωτέρω γιατί γίνεται αυτή η λεπτομερής παράθεση). Πιόνια όλοι της ίδιας σκακιέρας της καθημερινής μάχης για την επιβίωση, αναζήτησαν την όαση των διακοπών του Αυγούστου, όπως και χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες τους, γεγονός βέβαια που τους κατέστησε αυτόματα υποψήφια θύματα μιας παραβατικά δομημένης επιχειρηματικής πραγματικότητας. Μετά από τις πρώτες αποτυχημένες απόπειρες, ευτυχώς απάντησε καταφατικά στην άλλη όχθη της γραμμής η κυρία Ξανθούλα…

ΙΙΙ. ΟΙ ΘΥΤΕΣ

Στα Σύβοτα Θεσπρωτίας, στην κατά κοινή ομολογία καλύτερη περιοχή της, (Μπέλα Βράκα), λειτουργεί μία οικογενειακή επιχείρηση, με τη μητέρα να είναι η φαινόμενη επιχειρηματίας, προφανώς γιατί ο πραγματικός έμπορος, (ο σύζυγος) είχε κάποιο κώλυμα ή ασυμβίβαστο, ή απολάμβανε άλλα οφέλη του δημοσίου που δεν ήθελε να απολέσει και τον υιό, γενικό επιστάτη της επιχείρησης, διαδικτυακό maniac, με κορυφαίας μάρκας laptop ανά χείρας, με γυαλιά ηλίου α λα «greek lover», με διθέσιο αυτοκίνητο κορυφαίας μάρκας παρκαρισμένο σε περίοπτη θέση στο χώρο και τόπο εργασίας του την πισίνα. Φυσιογνωμικά βεβαίως, ο υιός είχε την όψη του brutal ελληνάρα, με χρονόμετρο στις κινήσεις του, (αλλά δυστυχώς και στη σκέψη του). Τουτέστιν, ο σύζυγος και πατέρας εισπράττει το μόχθο του (απωθημένο ζωής) και ο υιός μανατζάρει την οικογενειακή φρεγάτα (ονείρωξη ζωής). Το profile βέβαια της επιχείρησης εντελώς διαφορετικό, θα έλεγα βγαλμένο από την ελληνική παραμυθούπολη. Νέες (οικοδομικές) εγκαταστάσεις, άπλετη θέα στη θάλασσα, εξοπλισμένα με κεραμικές εστίες δωμάτια, θαλασσινό νερό στην πισίνα και κρυφοί φωτισμοί, ενεργό γκαζόν στα κηπάκια, δηλαδή μία επιχείρηση, προσομοίωση, (βεβαίως απολογιστικά ως κακέκτυπο) της «οικογενειακής φιλοξενίας», που υπόσχεται την θέρμη και τις υπηρεσίες της «μαμάς». Γι’ αυτό και τις τηλεφωνικές δημόσιες σχέσεις αναλαμβάνει η ίδια η Ξανθούλα, με το «λούτρινο» ονοματάκι και βεβαίως κάπου εκεί τελειώνει και ο ρόλος της στην ιστορία μας…

ΙV. ΔΙΑΛΟΓΟΣ 1

-C.S. Παρακαλώ;

-Καλησπέρα σας. Είμαστε δύο τετραμελείς οικογένειες και θα θέλαμε να κάνουμε κράτηση δύο δωματίων για την περίοδο από 5/8 έως 11/8, δηλαδή από Κυριακή (άφιξη) σε Κυριακή (αναχώρηση). Μπορείτε να μας εξυπηρετήσετε;

-Βεβαίως κορίτσι μου. Μισό λεπτάκι… εεε, ναι, έχω δύο διαθέσιμες μεζονέτες, για 4 άτομα η κάθε μία, με κόστος 170€ ημερησίως. Σας ενδιαφέρει; Παρέχεται και πρωινό αν θέλετε με επιπλέον κόστος 6€ ανά άτομο. Δηλαδή συνολικά 176€.

-Δεν μπορείτε να μας κάνετε κάποια καλύτερη τιμή μιας και είμαστε δύο οικογένειες;

-(ακολουθεί κλισέ μητρότητας:) Όχι κορούλα μου, ήδη έχουμε μειώσει τις τιμές μας. Μπες στο internet (sic) και θα καταλάβεις ότι είμαστε στο καλύτερο σημείο των Συβότων, (κοινώς εμπορευματοποίηση της φύσης). Αν θέλετε όμως, μπορείτε να μην πάρετε πρωινό και να σας έρθει πιο φτηνά, (μαθηματικό μυαλό η Ξανθούλα). Αν θέλεις πάρε άλλα ξενοδοχεία, να ακούσεις τις τιμούλες τους και θα καταλάβεις ότι είμαστε οι φθηνότεροι. Στους άλλους πληρώνεις αέρα και σε μας πληρώνεις αυτό που ψάχνεις, (master η Ξανθούλα στα 4p του marketing!!! Ισοπέδωσε τον ανταγωνισμό με 12 λεξούλες).

-Α ωραία, (τσίμπησε το θύμα), μπορώ να τα κλείσω τα δωμάτια;

-Βεβαίως, βάλε μου σε παρακαλώ πολύ στο λογαριασμό που θα σου δώσω, στην Εθνική (βεβαίως) Τράπεζα, το 30% του συνολικού κόστους και στείλε μου το αποδειχτικό τραπέζης για να γίνει η κράτηση. Μόνο κόρη μου βιάσου γιατί με παίρνουν πολλοί τηλέφωνο και θα είναι κρίμα να χάσετε την ευκαιρία, (τέλεια πωλητής η Ξανθούλα). Ναι;

-Ναι, εντάξει, θα σας βάλουμε τα χρήματα αύριο Δευτέρα, γιατί και εγώ και ο σύζυγός μου είμαστε τραπεζικοί υπάλληλοι και μας είναι εύκολο. Πόσα να βάλουμε;

-Επτά ημέρες δε θα μείνετε (ρητορική ερώτηση, συνεχίζει χωρίς να περιμένει επιβεβαίωση); Ε, υπολογίστε το 30% του συνολικού κόστους της διαμονής σας, που όπως είπαμε είναι 170€ ημερησίως και για τις δύο οικογένειες βεβαίως. Μόνο μην ξεχάσετε να μας ενημερώσετε μη γίνει κανένα λάθος κόρη μου. Ναι;

-Όχι μην ανησυχείτε, ευχαριστώ πολύ, θα σας ενημερώσω για την καταβολή.

-Ευχαριστώ και εγώ κορούλα μου. Καλό σου βράδυ. Θα χαρώ να σε δω από κοντά (βέβαια ποτέ δεν την είδε).

-Καληνύχτα.

-Καληνύχτα.

(Εννοείται ότι την επομένη ημέρα κατατέθηκε η προκαταβολή, δηλαδή το ποσό των 714 €, {ή, κατά το κοφτερό μυαλό της Ξανθούλας, [(170Χ7)Χ30%]Χ2…}.

V. ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ…

Οι οικογένειες έφθασαν στα Σύβοτα, εγκαταστάθηκαν στις μεζονέτες τους και ξεκίνησαν ήρεμα και ωραία οι καλοκαιρινές διακοπές. Οι ημέρες κυλούσαν ευχάριστα στα Σύβοτα, οι παραλίες ήταν καθαρές, ο κόσμος καλός, οι τιμές ανεκτικές και η διασκέδαση άπλετη. Στο ξενοδοχείο της Ξανθούλας οι νύχτες ήταν ήρεμες, (αν και τα κρεβάτια έτριζαν… –πω πω κατινιές), οι ημέρες όμως ήταν εξοντωτικά ζεστές, ξεκινούσαν από τις 8.00 – 8.30 το πρωί, μιας και ο σύζυγος της Ξανθούλας και πατέρας του υιού της μέχρι τις 10.00 κούρευε το γκαζόν και περιποιόταν τους κήπους με την παλαιάς κοπής μηχανή του, (γεγονός που σε ανάγκαζε να ξεκινάς την ημέρα σου με σεξιστικούς μονολόγους που αφορούσαν τον καημένο τον σύζυγο και τη μανούλα του), ή όταν αυτό δε γινόταν, από τα F16 που διέσχιζαν τον ουρανό κατά τις ίδιες ώρες, (τουλάχιστον αυτό σε έκανε και εθνικά υπερήφανο και σε έβγαζε στο μπαλκόνι για να το θαυμάσεις και να αισθανθείς Έλληνας, αφού ήξερες ότι κάπου απέναντι ήταν οι αλύτρωτες πατρίδες του ηρωικού έπους του ’40).

VI. ΕΜΠΛΟΚΗ – ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

[Σάββατο, 10/08/2013, ώρα 12:00 το μεσημέρι]

Πριν την προγραμματισμένη (τελευταία) εξόρμηση στην παραλία Μπέλα Βράκα, που είχε αφεθεί τελευταία, λόγω εγγύτητας, οι επτά από τους οκτώ λουομένους ετοιμάζονται, ενώ ο όγδοος διαισθανόμενος την επικείμενη καθυστέρηση, αποφασίζει να διακανονίσει τις οικονομικές εκκρεμότητες της διαμονής με τον υιό της Ξανθούλας, στο γραφείο του στην πισίνα. Εκεί τον περιμένουν πολλές εκπλήξεις, (κακόμοιρε Έλληνα φορολογούμενε, τί σου μέλει να ζήσεις…).

VII. ΔΙΑΛΟΓΟΣ 2.

-Καλησπέρα, να σας ρωτήσω κάτι παρακαλώ; Πιστωτικές παίρνετε (γελοία ερώτηση για τον υπόλοιπο προηγμένο πλανήτη);

-Όχι δυστυχώς δεν έχουμε το μηχάνημα, (νομίζω ότι αυτό το «μηχάνημα» είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης του έλληνα ξενοδόχου), αν και το έχουμε ζητήσει επανειλημμένα (από ποιους άραγε;) και καθυστερούν να μας το στείλουν. Μόνο με μετρητά, υπάρχουν κάποια ΑΤΜ στο κέντρο, πάρτε από εκεί και ελάτε να τα βρούμε, (ω, τί εξυπηρέτηση). (Για να συνεχίσει:) Αλλά, μια στιγμή, σήμερα δε φεύγετε;

-Σήμερα; Αστειεύεστε μου φαίνεται, έχουμε κάνει κράτηση μέχρι την Κυριακή. Αύριο φεύγουμε, (κακόμοιρε που να ΄ξερες).

-Όχι κύριε, σήμερα θα φύγετε, (αρχίζει να βγαίνει ο brutal τρόπος του), στις 2.00 το μεσημέρι περιμένω άλλες δύο οικογένειες, που ήδη είναι στο δρόμο. Πλησιάζουν.

-Μα κύριε, σας έχουμε πληρώσει για επτά διανυκτερεύσεις. Η κυρία Ξανθούλα μας είπε να σας καταβάλουμε το 30% του συνολικού κόστους της διαμονής μας και αυτό κάναμε. Άρα, έχουμε πληρώσει για 7 βράδια.

- Όχι κύριε, απλά δώσατε μεγαλύτερη προκαταβολή από αυτή που έπρεπε, (δηλαδή, στην καθομιλουμένη, είσαι «μ… κύριε», με την έννοια, φυσικά, του «κερατά και γδαρμένου»). Η Ξανθούλα δεν κάνει ποτέ λάθη, (η έμπορος Ξανθούλα, για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα). Μισό λεπτό να τη φωνάξω, (μην ανησυχείτε δεν εμφανίζεται ποτέ η Ξανθούλα). (Τηλεφωνεί:) Ξανθούλα έλα απάνω σε παρακαλώ. Τώρα θα έρθει και θα σας κάνουμε μία καλύτερη «τιμούλα» μιας και παρανοήσατε, (ο κακομοίρης ο «μ…..» ο Έλληνας φορολογούμενος φταίει πάλι).

(Εμφανίζεται ο σύζυγος της Ξανθούλας και πατέρας του υιού τους που μανατζάρει την επιχείρηση).

-Αχ τί πάθατε και εμείς στενοχωρηθήκαμε πολύ, γιατί εμείς εσάς θέλαμε, σας συμπαθήσαμε, (προηγείται πάντα το γλύψιμο). Δώσε μου σε παρακαλώ πολύ τη λίστα, (απευθυνόμενος στον υιό του και της Ξανθούλας βεβαίως).(Εμφανίζεται μία λίστα, σημειωμένη με μολύβι, σαν έγγραφο του excel). Να! το βλέπετε; Το λέει και το χαρτί: 10/08 έχει γίνει κράτηση για άλλους. Δώσε μου σε παρακαλώ το τετράδιο. (Και σημειώνει) (170Χ7Χ2) – 6% (γιατί σας αφαιρώ το ΦΠΑ), από 1.320€, θα μου δώσετε 1.190€ και είμαστε εντάξει. (Και απευθυνόμενος στον υιό αυτού και της Ξανθούλας, του λέει:) δεν θα κόψουμε απόδειξη στους κυρίους και θα τους αφαιρέσουμε το ΦΠΑ. Έτσι είμαστε όλοι ικανοποιημένοι. Ναι κύριε;

- (Σιγή)

-Να, πάρτε το χαρτί, κάντε τους υπολογισμούς σας στο δωμάτιο και ελάτε να μας πληρώσετε να φύγετε γιατί οι άλλοι έχουν έρθει. (φεύγει ο έρμος καταναλωτής, μπαίνει στο δωμάτιο, εξηγεί στους άλλους τα γεγονότα, μένουν όλοι άναυδοι και τότε ως «απομηχανής θεός» ο έτερος ενήλικας, δικηγόρος των Αθηνών, ζώνεται με νομικά επιχειρήματα και αναλαμβάνει υπηρεσία…):

-Με συγχωρείται κύριε, γιατί δεν παραδέχεστε ότι υπεύθυνος της παρεξήγησης που προκλήθηκε είστε εσείς (απευθυνόμενος βεβαίως στον υιό της Ξανθούλας);

-Γιατί εμείς κύριε, από το Μάιο μέχρι σήμερα έχουμε κάνει 200 κρατήσεις, χωρίς να προκληθεί κανένα πρόβλημα. Γιατί να γίνει τώρα με εσάς (ακλόνητο επιχείρημα, σχεδόν αμάχητο);

-Δηλαδή δεν αναλαμβάνετε καμία ευθύνη κύριε για ότι έγινε; και πως το λέτε όταν δεν έχετε καν ρωτήσει την κυρία Ξανθούλα που συνεννοήθηκε μαζί μας; Φωνάξτε την παρακαλώ να έρθει εδώ. Σε κάθε περίπτωση, πελάτες είμαστε, εμείς έχουμε το τεκμήριο αληθείας και δικαίου, (sic). Γιατί δεν δέχεστε ότι η προκαταβολή που σας καταθέσαμε ήταν για 7 νύχτες; Γιατί δεν μπήκατε στον κόπο να υπολογίσετε για πόσες νύχτες προκαταβάλαμε το τίμημα; Γιατί δεν μας ρωτήσατε, όταν ήρθαμε, να σας επιβεβαιώσουμε τη διάρκεια της διαμονής μας; Τί θα γινόταν αν τώρα ήμασταν στη θάλασσα; (ο δικηγόρος της παρέας είναι αλήθεια ότι ανεβάζει το επίπεδο της συζήτησης για να λάβει ως απάντηση:)

-Κύριε, σε κάθε περίπτωση, είτε ήσασταν εδώ, είτε στη θάλασσα, θα φεύγατε, (κοκκινίζει ο υιός της Ξανθούλας, όχι βεβαίως από ντροπή).

-Να σας πω κάτι κύριε, ξέρετε ποιοι είμαστε, σε ποιους απευθύνεστε; μήπως νομίζετε ότι είμαστε τίποτα γενόσημα του δικού σας επιπέδου; Όλοι είμαστε σπουδαγμένοι και άνθρωποι της δουλειάς (να γιατί προηγήθηκε η εξειδικευμένη περιγραφή στην αρχή). Δεν μπορείτε να μας κοροϊδεύετε με αυτόν τον τρόπο. Είστε απερίγραπτοι. Ούτε καν μπαίνετε στον κόπο μιας αυτοκριτικής, να μας υποδείξετε έστω κάποιο άλλο κατάλυμα. Τι με κοιτάτε κύριε έτσι; (είναι αλήθεια ότι όλα αυτά τα μαζεμένα ελληνικά μπέρδεψαν τον υιό της Ξανθούλας, ο οποίος φαίνεται να προετοιμάζει την απάντησή του). Λοιπόν εμείς για τέτοιες υπηρεσίες δεν πρόκειται να σας πληρώσουμε πάνω από 150€ την ημέρα, (ο υιός της Ξανθούλας μειδιά, φαίνεται ότι βρήκε την απάντηση). Ποιος θα μας αποζημιώσει εμάς που χαλάσατε τις διακοπές μας;

-(ακολουθεί η απάντηση) Μήπως θέλετε κύριε να μην πληρώσετε τίποτα και να τα βρούμε στα δικαστήρια; Σε μία βδομαδούλα το πολύ θα σας στείλω τη διαταγή πληρωμής (sic) και θα σας αναγκάσω να πληρώσετε δύο φορές αυτά που χρωστάτε. Εκβιαστές, που μας εκβιάζετε για να πληρώσουμε εμείς το δικό σας λάθος. Όχι κύριε, δεν εκβιαζόμαστε εμείς, θα τα πληρώσετε όλα, (Ναπολέων ο υιός της Ξανθούλας).

-Α, πολύ ωραία. Ξέρετε επειδή είμαι δικηγόρος, θα με ενδιέφερε μια τέτοια εξέλιξη. Και να σας πως και κάτι; Θα φύγουμε όποτε θέλουμε εμείς και όχι όποτε εσείς γουστάρετε (εξισορροπεί το επίπεδο). Εάν διαφωνείτε, ελάτε να μας διώξετε… Και μη διανοηθείτε να μην κόψετε απόδειξη, φοροκλέφτες όλοι σας, αδίστακτοι, δεν έχετε ιερό και όσιο, τί τραβά αυτό το Δημόσιο … (εδώ τελειώνει το πρώτο μέρος της εμπλοκής, ο δικηγόρος επιστρέφει στη μεζονέτα του και μπροστά στην πόρτα βλέπει τις καθαρίστριες να αγωνιούν για την εξέλιξη της ιστορίας, μιας και το αφεντικό τις διέταξε να καθαρίσουν το δωμάτιο αμέσως. Βέβαια αυτές, στην όψη και μόνο του δικηγόρου, παραμέρισαν).

VIII. ΕΜΠΛΟΚΗ – ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Είσοδος του συζύγου της Ξανθούλας και πατέρα του υιού σε ένα από τα δωμάτια, κρατώντας το μπλοκ αποδείξεων και το στυλό, ιδρωμένου και ακολουθούμενου από τον βοηθό κηπουρό, (ναι υπήρχε και τέτοιος, βέβαια ήταν άλαλος), από τον υιό του και φυσικά χωρίς την Ξανθούλα. Εν τω μεταξύ, οι γυναίκες είχαν ετοιμάσει τις βαλίτσες προς αναχώρηση, αφού η αγωνία των ανηλίκων δεν επέτρεπε κάτι πιο δραστικό και ακραίο, (που θα μπορούσε να κάνει την ιστορία μας αστυνομικό διήγημα).

IX. ΔΙΑΛΟΓΟΣ 3

-Ελάτε κύριέ μου, δώστε μου τα στοιχεία σας, να σας κόψω τις αποδείξεις σας, να με πληρώσετε και πάτε στην ευχή της Παναγίας, (πάντα η Εκκλησία και οι άγιοι επιστρατεύονται για ένα happy end που όμως δεν προέκυψε). Δώστε μου και τα στοιχεία του άλλου του κυρίου, του δικηγόρου να γράψω τις αποδείξεις.

-Να πάτε να τον βρείτε ο ίδιος. Καλά δεν έχετε τα στοιχεία του (γιατί να τα ‘χει, αφού δεν σκόπευε να κόψει απόδειξη);

-Με ζητήσατε κύριε (μόλις κατέφθασε και ο έτερος κύριος, ο δικηγόρος);

-Ναι ήρθα να σας δώσω τις αποδείξεις σας.

-Κύριε μη βασανίζεστε, δεν σας πληρώνουμε τίποτα και πάμε αμέσως στο ΣΔΟΕ Ηγουμενίτσας να σας καταγγείλουμε.

-Τζάμπα κόπος κύριε, τους ξέρουμε όλους, θα πούμε ότι εσείς μας ζητήσατε να μην κόψουμε απόδειξη. (Εκείνη την ώρα έρχεται ο υιός της Ξανθούλας και του συζύγου της με το κινητό του στο αυτί, με κάποιον μιλούσε, στέκεται στην πόρτα του δωματίου, σε στάση αρχαίου «κούρου» και ακολουθεί ο εξής διάλογος:).

-Αστυνομία εκεί; Παρακαλώ πολύ να έρθει αμέσως ένα περιπολικό στο ξενοδοχείο C.S… Τί δεν έχετε περιπολικό; Ναι…, περιμένω…

-(Ο δικηγόρος απευθυνόμενος στον σύζυγο της Ξανθούλας και πατέρα του ομιλούντος υιού) Κύριε είστε σίγουροι ότι θέλετε να έρθει η Αστυνομία; Γιατί η υπόθεση είναι αστική και δεν πρόκειται να πετύχετε τίποτα. Εμάς πάντως μας εξυπηρετεί, γιατί θα παραμείνουμε εδώ μέχρι να έρθει να καταγράψει τις παρανομίες σας.

-Σε παρακαλώ κλείσε αμέσως το τηλέφωνο. Δεν χρειάζεται η αστυνομία (μαντέψτε ποιος παρενέβη)! Θα τελειώσουμε με τους κυρίους. Φύγε από εδώ, (έξυπνος ο πατέρας μεθοδεύει διαφωνία με τον υιό του)… Ελάτε κύριοι, ας τελειώνουμε να συνεχίσετε και εσείς τις διακοπές σας και εμείς τη δουλειά μας. Έχουν έρθει και οι άλλοι με μωρό και είναι κρίμα να περιμένουν… Ας δώσουμε τόπο στην οργή. Σας ζητώ εγώ συγγνώμη για την ταλαιπωρία σας. Αφήστε τον υιό μου (και της Ξανθούλας εννοείτε).

-Λοιπόν κόψτε τις αποδείξεις, συμπληρώστε όλα τα στοιχεία, αναλύστε το ποσό, συμπεριλάβετε και το ΦΠΑ χωριστά και φέρτε μας και όλες τις αποδείξεις των καταναλώσεων στην πισίνα για τις οποίες δεν κόψατε ποτέ απόδειξη. Βάλτε και σφραγίδα της ΠΟΛ 1083 (περί μη θεώρησης).

[Λουσμένος στον ιδρώτα ο σύζυγος της Ξανθούλας και πατέρας του υιού συμπληρώνει μηχανικά τις αποδείξεις, τις υπογράφει αντί της Ξανθούλας, (ίσως να μην ξέρει να υπογράφει κιόλας), τις παραδίδει στους ταλαίπωρους λουόμενους και αναμένει για την τραπεζική μεταφορά του ποσού στο λογαριασμό της Ξανθούλας. Εν τω μεταξύ, έρχεται και η απόδειξη των καταναλώσεων των ποτών και καφέδων στην πισίνα τις προηγούμενες ημέρες, φυσικά με άλλη ημερομηνία].

-Καλά δεν ντρέπεστε, εκδώσατε σήμερα απόδειξη, ούτε αυτά είχατε τιμολογήσει; Είστε ανεκδιήγητοι. Απορώ πως σας αφήνουν και λειτουργείτε. Δεν υπάρχει ΣΔΟΕ στην περιοχή αυτή; Θα σας καταγγείλουμε στο διαδίκτυο, σε όλους τους γνωστούς μας, στην εφορία, παντού (για να απαντήσει ο σύζυγος της Ξανθούλας και πατέρας του υιού:)

-Δεν πρόκειται να μας κάνετε τίποτα, θα πούμε ότι τα καταναλώσετε τώρα, δεν μπορείτε να αποδείξετε τίποτα, θα φέρω όλους τους μάρτυρες, αν τολμήσετε να κάνετε κάτι θα γίνω «ο κατηγορούμενός σας», (γλώσσα λανθάνουσα, τ’ αληθή λέγει, ο ίδιος όμως συνεχίζει σε κατάσταση παροξυσμού). Άντε να μας αδειάσετε τη γωνιά. Αλήτες, Εκβιαστές, … (τέλος της ιστορίας μας).

X. ΕΠΙΜΥΘΙΟ 

Η παραπάνω ιστορία, περιγραφείσα υπό μορφή ευχάριστου διηγήματος, πέραν του χιουμοριστικού της ύφους, έχει μεγάλο ενδιαφέρον, όχι τόσο για την απόπειρα φοροδιαφυγής των ιδιοκτητών, (κάτι που πλέον αναμένεται να συμβαίνει), αλλά κυρίως, για την εγκληματική υποδομή τους και την οχύρωσή τους μέσα στην παρανομία που καλλιεργούν, προάγουν και διαπράττουν κατά σύστημα και ανενδοίαστα με τη συνενοχή των ελεγκτικών μηχανισμών. Η υποδομή αυτή ξεκινάει από την επιλογή ενός εικονικού μοντέλου επιχειρηματικής δραστηριότητας, μέσω ενός φαινόμενου επιχειρηματία-εμπόρου, (εδώ της κυρίας Ξανθούλας), δηλαδή ενός αχυράνθρωπου, ώστε άλλοι να επωμίζονται τις ευθύνες και άλλοι τις προσόδους, κατά τρόπο απόλυτα, αν και προκλητικά, διακριτό. Διέπει δε όλη την αλυσίδα συμπεριφοράς και συναλλαγών των επιχειρηματιών αυτών, ξεκινώντας από τις χειρόγραφες, με μολύβι, εγγραφές στο βιβλίο κρατήσεων, που βρίθουν υπόπτων διορθώσεων και καταλήγοντας στη διαπραγμάτευση της εξόφλησης. Εν έτει δε 2013, δεν διατίθεται από σύγχρονες επιχειρήσεις μηχάνημα χρέωσης και πληρωμής με πιστωτική κάρτα, αφού κάτι τέτοιο θα απέτρεπε τη φοροδιαφυγή, που σαφώς επιδιώκεται. Και όλα αυτά με την ευλογία των κατά τόπους ελεγκτικών μηχανισμών του Υπουργείου Οικονομικών, που σαφώς συγκαλύπτουν τέτοιες παράνομες συμπεριφορές, όπως οι ίδιοι οι παρανομούντες διατυμπανίζουν. Ωσάν δε ποινικοί εγκληματίες, εφαρμόζουν μεθόδους μαφίας κάθε φορά που κάποιος αντιδρά στις τακτικές τους. Ποντάρουν στην απροθυμία των πελατών τους να υποστούν την ταλαιπωρία μιας καταγγελίας, επιστρατεύουν ψευδομάρτυρες, βαφτίζουν το άσπρο μαύρο και, εν μέσω απειλών, επιτυγχάνουν το ακαταδίωκτο. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός άμεσης αντίδρασης σε τέτοιες παράνομες πρακτικές. Οπότε, με το νόμο των πιθανοτήτων, γνωρίζουν ότι δεν θα υποστούν καμία σημαντική συνέπεια. Και δυστυχώς όλοι αυτοί δεν είναι λίγοι. Είναι τόσοι πολλοί, ώστε αρκούν για να δυστυχούν όλοι οι υπόλοιποι και μαζί με τους τελευταίους και το ελληνικό κράτος, που αδυνατεί να αντιδράσει, αν και αυτό είναι τόσο εύκολο. Αρκεί να υπάρχει βούληση, που όμως δεν υπάρχει, γιατί η παραβατικότητα έχει λάβει διαστάσεις καθ’ έξη και κατ’ επάγγελμα εγκληματικής συμπεριφοράς, είναι δε βαθιά και καλά διαρθρωμένη, ισχυρότερη από όλους τους Δον Κιχώτες που επιδιώκουν την εξάλειψη της διαφθοράς. Γι´ αυτό και η παρούσα ιστορία, αντί καταγγελίας, έλαβε τη μορφή διηγήματος, αφού έτσι είναι περισσότερες οι πιθανότητες να διαβαστεί από κάποιον υπεύθυνο των ελεγκτικών μηχανισμών, επαφίεται δε στον πατριωτισμό του αν θα αντιδράσει, πότε και πώς… Μέχρι τότε ΑVE Ξανθούλα, gratia plena…