Η πρώτη μου επαφή με το ζωγράφο Σπύρο Λύτρα έγινε στο ατελιέ του στην Αθήνα. Η παρατήρηση των διάσπαρτων στο χώρο αυτό έργων του απετέλεσε ένα δέλεαρ διαφυγής μου από την απόγνωση της καθημερινότητας και της επαγγελματικής «διαστροφής» μου. Έτσι ο χώρος αυτός έγινε το στέκι μου και ο ζωγράφος ο φίλος μου. Κάθε έργο του αποτελεί και μία θεατρική παράσταση, ή μία ιστορία σε συνέχειες. Οι «διάλογοι» των πρωταγωνιστών των νέων έργων του είναι καθαρά οπτικοί, μυστικοί και αλληγορικοί, μέσα από διασταυρώσεις βλεμμάτων που παρατηρούν, ειρωνεύονται, προκαλούν ή προσκαλούν να συμμετέχεις. Όλα αυτά αποτελούν τις προκλήσεις της ζωής που όλοι μας θέλουμε να βιώνουμε μυστικά, συμμετέχοντας σε ένα ερωτικό παιχνίδι, σε ένα ανώνυμο πλήθος, σε ένα άγνωστο ταξίδι, σε μία βιβλική φύση, χωρίς ντροπές, αναστολές και ενοχές, παρέα με το ζωγράφο, που σαφέστατα συμμετέχει στα έργα του ως ξεναγός στο δικό του εικαστικό σύμπαν.

Με τα έργα του αυτά ο ζωγράφος προτείνει νέες «λύσεις» λύτρωσης από την καθημερινότητα και την απόγνωση της ημέρας, σε σκηνικά όπου οι ανθρώπινες φιγούρες ξαφνικά πολυλογούν με τη γλώσσα του σώματος και του βλέμματος. Η μοναξιά δίνει τη θέση της στην συντροφικότητα, στην παρέα. Όλοι συμμετέχουν σε μία γιορτή γνωστών και φίλων χωρίς ταυτότητα. Με τον τρόπο αυτό οι οπτικοί διάλογοι στα νέα έργα του ζωγράφου αποκτούν τρισδιάστατη δυναμική προκαλώντας μας να συμμετάσχουμε στη γιορτή του παραδείσου του.

Θα μπορούσε όμως ένας εικαστικός παράδεισος να λειτουργήσει χωρίς κίνηση και μουσική;

Σε αυτή την αδήριτη ανάγκη απαντά ο καλλιτέχνης τοποθετώντας τις ανθρώπινες φιγούρες στο ίδιο σκηνικό περιβάλλον, εκστασιασμένες από την απόδρασή τους από την πραγματικότητα και τη συμμετοχή τους σε κάτι τόσο ωραίο που φαντάζει παράνομο, σε ένα ερωτικό βαλς, σε μία μουσική σκηνή γεμάτη ένταση και πάθος. Με τον τρόπο αυτό η ζωή των μοντέλων του ζωγράφου αποφυλακίζεται από τον αστικό μικρόκοσμο και ταξιδεύει σε μία εξιδανικευμένη, άλλη πραγματικότητα. Η «ευφορία» όμως αυτή δεν είναι αέναη, αφού το κλουβί με το πουλί που «καραδοκεί» στα έργα του μας υπενθυμίζει τη ματαιοδοξία των ονείρων και της φαντασίας μας.

[Το κείμενο αυτό προλογίζει το Λεύκωμα του ζωγράφου Σπύρου Λύτρα, έργα του οποίο θα εκτεθούν στην Έκθεση "ART ATHINA 2013", που θα πραγματοποιηθεί στο γήπεδο TAE KWON DO στο Δέλτα Φαλήρου]