Καταδολίευση δανειστών - Γονική παροχή - Διάρρηξη καταδολιευτικής δικαιοπραξίας - Αγωγή ακύρωσης γονικής παροχής - Περισσότερα περιουσιακά στοιχεία - Διάρρηξη στο αναγκαίο μέτρο για την ικανοποίηση του δανειστή -. Δικαιούται να ζητήσει τη διάρρηξη απαλλοτριωτικής δικαιοπραξίας (ακόμα και γονικής παροχής) κάθε δανειστής του οποίου η απαίτηση είναι κατά το χρόνο που επιχειρήθηκε η απαλλοτρίωση, γεγενημένη, έστω και αν τελεί υπό προθεσμία ή υπό αίρεση ή είναι ανεκκαθάριστη, εφόσον ο οφειλέτης αποσκοπούσε στη ματαίωση της ικανοποίησης της απαίτησης αυτής, αρκεί αυτή να έχει καταστεί ορισμένη, απαιτητή και ληξιπρόθεσμη έως την πρώτη συζήτηση της αγωγής. Η διάρρηξη μπορεί να ζητηθεί μόνο στο μέτρο που είναι αναγκαίο για την ικανοποίηση του δανειστή, ο οποίος και δεν έχει έννομο συμφέρον για διάρρηξη πέρα από αυτό το μέτρο. Έτσι σε περίπτωση που αντικείμενο της καταδολιευτικής απαλλοτρίωσης είναι περισσότερα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, η διάρρηξη περιορίζεται σε όσα απαιτούνται για την ικανοποίηση της απαίτησης του δανειστή. Στοιχεία που συνεκτιμώνται από το δικαστήριο ως προς την έκταση της διάρρηξης, ώστε να καταστεί δυνατή η ολοσχερής ικανοποίηση της απαίτησης κατά κεφάλαιο, τόκους, δικαστικά έξοδα και έξοδα της επικείμενης αναγκαστικής εκτέλεσης, είναι και το γεγονός ότι κατά τον πλειστηριασμό είναι απίθανο να επιτευχθεί πλειστηρίασμα ίσο με την αγοραία αξία του ακινήτου, αλλά και το ότι στον πλειστηριασμό που επισπεύδεται από το δανειστή που πέτυχε τη διάρρηξη μπορούν να αναγγελθούν οι ενυπόθηκοι και προσημειούχοι δανειστές, χωρίς προηγούμενη διάρρηξη από αυτούς.

Αριθμός Απόφασης 560/2012

ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Τμήμα 15ο

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοχάρη Μπίρπο, Πρόεδρο Εφετών, Μαρία Κουβίδου - Εισηγήτρια και Γεώργιο Αυγέρη, Εφέτες, και από τη Γραμματέα Μαρία Αναγνωστοπούλου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 17 Νοεμβρίου 2011 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Α. (πιν. 14) ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: Α.Κ. του Γ., κατοίκου ............. Αττικής, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Γεώργιο Σφυρή.

ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ - ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Α.Κ. του Γ., κατοίκου ............. Αττικής, ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Γρηγόριο Δεσποινάκη.

Β. (πιν. 15) ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: Α.Κ. του Γ., κατοίκου ............... Αττικής, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Γεώργιο Σφυρή.

ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ - ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Γ.Κ. του Α., κατοίκου ............. Αττικής, ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ευάγγελο Χριστοδούλου.

Γ. (πιν. 16) ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Α.Κ. του Γ., κατοίκου .............. Αττικής, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Γεώργιο Σφυρή.

ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ - ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Γ.Κ. του Α., κατοίκου ................ Αττικής, ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ευάγγελο Χριστοδούλου, και 2) Α.Κ. του Γ., κατοίκου ............... Αττικής, ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Γρηγόριο Δεσποινάκη.

Ο ενάγων Α.Κ. με την από 3 Ιουλίου 2007 αγωγή του, προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, που έχει κατατεθεί με αριθμό 153826/6716/2007, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα όσα αναφέρονται σ’ αυτήν.

Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 1237/2009 οριστική του απόφαση, με την οποία δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλαν οι ανωτέρω αναφερόμενοι εκκαλούντες με τις από 27 Ιουλίου 2009 (αρ. καταθ. 7791/2009), από 27 Ιουλίου 2009 (αρ. καταθ. 7768/2009) και από 15 Σεπτεμβρίου 2009 (αρ. κ αταθ. 8674/2009) εφέσεις τους προς το Δικαστήριο τούτο, των οποίων η συζήτηση κατά την ορισθείσα δικάσιμο ματαιώθηκε.

Ήδη η υπόθεση επανέρχεται προς συζήτηση με τις από 8 Οκτωβρίου 2010 κλήσεις προς το Δικαστήριο τούτο, που έχουν κατατεθεί με αριθμούς 3287/2010, 3288/2010 και 3289/2010, εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος Γεώργιος Σφυρής αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των λοιπών διαδίκων κατέθεσαν εμπρόθεσμα τις προτάσεις τους και παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δηλώσεις τους κατά το άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔικ.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με τις από 8-10-2010 και με αριθμούς έκθεσης κατάθεσης 3287/2010, 3288/2010 και 3289/2010 κλήσεις του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-ενάγοντος εισάγονται για συζήτηση με αριθμούς πινακίου 14, 15, 16 αντίστοιχα, α) η από 27-7-2009 κρινόμενη έφεση του δευτέρου εναγομένου, ήδη εκκαλούντος-εφεσιβλήτου, Α.Κ. (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στη γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου 7791/31-7-2009 και στη «γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου 2934/23-9-2009), β) η από 27-7-2009 κρινόμενη έφεση του πρώτου εναγομένου, ήδη εκκαλούντος-εφεσιβλήτου, Γ.Κ. (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στη γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου 7768/30-7-2009 και στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου 2932/23-9-2009) και γ) η από 15-9-2009 κρινόμενη έφεση του ενάγοντος, ήδη εκκαλούντος-εφεσιβλήτου Α.Κ. (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στη γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου 8674/18-9-2009 και στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου 3021/29-9-2009), κατά της 1237/2009 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, με παρόντες τους διαδίκους, επί της από 3-7-2007 αγωγής του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου Α.Κ. Οι κρινόμενες εφέσεις των διαδίκων, που νικήθηκαν εν μέρει, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού οι διάδικοι δεν επικαλούνται, ούτε άλλωστε προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης (άρθρα 495, 511, 513 παρ 1 β, 516 παρ 1, 517, 518 παρ 2 ΚΠΟΛΔ). Επομένως αυτές είναι τυπικά δεκτές και πρέπει να συνεκδικαστούν λόγω της μεταξύ τους πρόδηλης συνάφειας και προς οικονομία χρόνου και δαπάνης (άρθρα 246, 524 παρ 1 ΚΠολΔ) και να ερευνηθούν περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (532, 533 ΚΠΟΛΔ).

Με την από 3-7-2007 αγωγή (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στη γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου 153826/6716/4-7-2007) ο εκκαλών-εφεσίβλητος-ενάγων Α.Κ. εξέθετε ότι ενώ ο εκκαλών-εφεσίβλητος-πρώτος εναγόμενος Γ.Κ. γνώριζε ότι οφείλει στον ίδιο (εκκαλούντα-εφεσίβλητο-ενάγοντα) το ποσό των 190.000 ευρώ, ως εγγυητής ισόποσου άτοκου δανείου που χορήγησε στο γιό του Π.Κ., με τα ....../15-2-2005 και ....../16-2-2004 συμβόλαια της συμβολαιογράφου Κορωπίου Β.Μ.-Μ., που έχουν νόμιμα μεταγραφεί, μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής στο γιό του Α.Κ. (δεύτερο εναγόμενο-εκκαλούντα-εφεσίβλητο) τα περιγραφόμενα σ αυτήν ακίνητα, αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης 73.252,67 ευρώ και 75.784,88 ευρώ αντίστοιχα. Ότι ο πρώτος εκκαλών-εφεσίβλητος-εναγόμενος προέβη στις ανωτέρω μεταβιβάσεις με πρόθεση βλάβης του, αφού δεν είχε άλλη περιουσία κατά το χρόνο έγερσης της ένδικης αγωγής για να μπορεί να ικανοποιηθεί η ανωτέρω απαίτησή του, καθώς και ότι ο εκκαλών-εφεσίβλητος-δεύτερος εναγόμενος γνώριζε ότι οι προαναφερόμενες μεταβιβάσεις έγιναν με το σκοπό αυτό. Με βάση τα πραγματικά αυτά περιστατικά ζήτησε τη διάρρηξη των ανωτέρω απαλλοτριώσεων ως καταδολιευτικών καθώς και την καταδίκη των εκκαλούντων-εφεσιβλήτων-εναγομένων στα δικαστικά του έξοδα.

Επί της άνω αγωγής εκδόθηκε η 1237/2009 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία αφού έκρινε την αγωγή νόμιμη, ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 939 επ ΑΚ και 176 ΚΠολΔ, τη δέχτηκε εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη και διέταξε τη διάρρηξη μόνο των απαλλοτριώσεων που έγιναν με το ....../16-2-2005 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Κορωπίου Β.Μ.-Μ.

Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με τους λόγους των κρινόμενων εφέσεων οι διάδικοι για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνισή της, ώστε κατά μεν τους εκκαλούντες-εφεσιβλήτους-εναγομένους να απορριφθεί η εναντίον τους αγωγή, κατά δε τον εκκαλούντα-εφεσίβλητο-ενάγοντα να γίνει δεκτή η αγωγή του στο σύνολό της. Ειδικότερα: 1) Με τη με αριθμό πινακίου 14 πρώτη κρινόμενη έφεση ο εκκαλών-εφεσίβλητος-δεύτερος εναγόμενος Α.Κ. παραπονείται για εσφαλμένη κρίση του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που δέχτηκε α) ύπαρξη γεγενημένης αξίωσης του αντιδίκου του σε βάρος του πατέρα του κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης, β) δόλο του οφειλέτη-πατέρα του και γ) γνώση του ίδιου (εκκαλούντα-εφεσιβλήτου-δεύτερου εναγομένου) ότι ο οφειλέτης απαλλοτριώνει με σκοπό βλάβης των δανειστών του. 2) Με τη με αριθμό πινακίου 15 δεύτερη κρινόμενη έφεση ο εκκαλών-εφεσίβλητος-πρώτος εναγόμενος Γ.Κ. παραπονείται για εσφαλμένη την κρίση του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου που δέχτηκε ότι κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης α) ήταν οφειλέτης του αντιδίκου του, β) υπήρχε σε βάρος του γεγενημένη απαίτηση γ) ενέργησε με σκοπό βλάβης των δανειστών, δ) ο γιός του γνώριζε ότι απαλλοτριώνει με σκοπό τη βλάβη των δανειστών. 3)Με τη με αριθμό πινακίου 16 τρίτη κρινόμενη έφεση ο εκκαλών-εφεσίβλητος-ενάγων παραπονείται για εσφαλμένη κρίση του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, α) ως προς το ύψος της απαίτησής του και β και γ) ως προς τη διάρρηξη μόνο των απαλλοτριώσεων που έγιναν με το ......./16-2-2005 συμβόλαιο της ανωτέρω συμβολαιογράφου, καθόσον δεν εξασφαλίζεται η ικανοποίηση της απαίτησής του αφού αφενός η αξία του απαλλοτριωθέντος ανέρχεται σε 100.000 ευρώ, αφετέρου δε αυτό είναι βεβαρυμένο με προσημειώσεις και υποθήκες τρίτων δανειστών.

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 939, 941 παρ. 2 και 942 ΑΚ, προκύπτει ότι οι δανειστές έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν, κατά τους όρους των άρθρων 939 επ. ΑΚ την διάρρηξη κάθε απαλλοτρίωσης που έγινε από τον οφειλέτη προς βλάβη τους, εφόσον η υπόλοιπη περιουσία δεν αρκεί για την ικανοποίησή τους. Η πρόθεση βλάβης του δανειστή θεωρείται ότι υπάρχει όταν ο οφειλέτης γνωρίζει ότι με την απαλλοτρίωση του περιουσιακού του στοιχείου θα περιέλθει σε τέτοια οικονομική κατάσταση, ώστε η περιουσία που του απομένει να μην επαρκεί για την ικανοποίηση του δανειστή. Η απαλλοτρίωση υπόκειται σε διάρρηξη, αν αυτός υπέρ του οποίου έγινε (τρίτος) γνώριζε ότι ο οφειλέτης απαλλοτριώνει προς βλάβη των δανειστών του, σε περίπτωση, όμως, απαλλοτρίωσης από χαριστική αιτία, δεν απαιτείται τέτοια γνώση.

Περαιτέρω, η γονική παροχή, που θεσμοθετείται με το άρθρο 1509 του ίδιου Κώδικα, συνιστά επίδοση από ελευθεριότητα και, συνεπώς, η περί αυτής δικαιοπραξία είναι χαριστική. Δεν συνάγεται δε το αντίθετο από το χαρακτηρισμό της, στο α' εδάφιο της τελευταίας διάταξης, ως δωρεάς, ως προς το ποσό που υπερβαίνει το μέτρο που επιβάλλουν οι περιστάσεις, αφού αυτό αποσκοπεί στο να αποκλείσει τη δυνατότητα ανάκλησης αυτής, ως προς το μέρος που αυτή δεν αποτελεί δωρεά και όχι να τη χαρακτηρίσει, εξ αντιδιαστολής, ως επαχθή δικαιοπραξία (ΑΠ 1475/2010, ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 31/2009, ΑΠ 1800/2008, ΑΠ 1567/2008, δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1798/2007, 1799/2007, ΕΛΛΔ 49, 176).

Εξάλλου από τις διατάξεις των άρθρων 939 επ. ΑΚ, προκύπτει ότι δικαιούται να ζητήσει τη διάρρηξη απαλλοτριωτικής, κατά την έννοια του άρθρου 939 ΑΚ, δικαιοπραξίας κάθε δανειστής του οποίου η απαίτηση είναι κατά το χρόνο που επιχειρήθηκε η απαλλοτρίωση, γεγενημένη, έστω και αν τελεί υπό προθεσμία ή υπό αίρεση ή είναι ανεκκαθάριστη, εφόσον ο οφειλέτης αποσκοπούσε στη ματαίωση της ικανοποίησης της απαίτησης αυτής, αρκεί αυτή να έχει καταστεί ορισμένη, απαιτητή και ληξιπρόθεσμη έως την πρώτη συζήτηση της αγωγής (βλ ολ ΑΠ 709/1974, ΝΟΒ 23, 300, ΑΠ 1343/2000, ΕΛΛΔ 2002, 419, ΕΦ ΑΙΓ 273/2009, ΝΟΜΟΣ, ΕΦ ΠΕΙΡ 786/2005, ΠΕΙΡ. ΝΟΜ 2005, 436). Τέλος από τις διατάξεις των άρθρων 939 και 943 παρ. 1 ΑΚ, σε συνδυασμό προς εκείνες των άρθρων 936 παρ. 3, 953 παρ. 2 και 992 παρ. 1 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι, για τη γέννηση του δικαιώματος του δανειστή προς διάρρηξη της εκ μέρους του οφειλέτη του επιχειρηθείσας καταδολιευτικής απαλλοτρίωσης, απαιτείται, πλην των άλλων προϋποθέσεων που αναφέρονται ανωτέρω, η υπόλοιπη περιουσία του τελευταίου να μην επαρκεί για την ικανοποίηση της απαίτησης του πρώτου. Από τη νομοθετική αυτή ρύθμιση συνάγεται ότι η διάρρηξη μπορεί να ζητηθεί από το δανειστή και να διαταχθεί από το Δικαστήριο, μόνο στο μέτρο που είναι αναγκαίο για την ικανοποίηση του δανειστή, ο οποίος και δεν έχει έννομο συμφέρον για διάρρηξη πέρα από αυτό το μέτρο. Έτσι σε περίπτωση που αντικείμενο της καταδολιευτικής απαλλοτρίωσης είναι περισσότερα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, η διάρρηξη περιορίζεται σε όσα απαιτούνται για την ικανοποίηση της απαίτησης του δανειστή. Στοιχεία που συνεκτιμώνται από το Δικαστήριο ως προς την έκταση της διάρρηξης, ώστε να καταστεί δυνατή η ολοσχερής ικανοποίηση της απαίτησης κατά κεφάλαιο, τόκους, δικαστικά έξοδα και έξοδα της επικείμενης αναγκαστικής εκτέλεσης, είναι και το γεγονός ότι κατά τον πλειστηριασμό είναι απίθανο να επιτευχθεί πλειστηρίασμα ίσο με την αγοραία αξία του ακινήτου, αλλά και το ότι στον πλειστηριασμό που επισπεύδεται από το δανειστή που πέτυχε τη διάρρηξη μπορούν να αναγγελθούν οι ενυπόθηκοι και προσημειούχοι δανειστές, χωρίς προηγούμενη διάρρηξη από αυτούς (βλ ΑΠ 1963/2009 δημ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 31/2009, ΕΑΑΔ 50, 751).

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά, εκτιμωμένων χωριστά και σε συνδυασμό μεταξύ τους, κατά το λόγο γνώσεως και το βαθμό αξιοπιστίας καθενός, από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, εκτός από α) την .../25-7-2007 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κρωπίας, που προσκομίζει και επικαλείται ο εκκαλών-εφεσίβλητος-ενάγων, η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη, καθόσον οι αντίδικοι κλητεύθηκαν πριν από μία και όχι πριν από δύο εργάσιμες ημέρες, όπως προκύπτει από τις ..../23-7-2007 και ...../23-7-2007 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ι.Α. και β) τις 1986/27.10.2008 και ..../27.10.2008 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κρωπίας, που προσκομίζει και επικαλείται ο εκκαλών-εφεσίβλητος-δεύτερος εναγόμενος, οι οποίες δεν λαμβάνονται υπόψη καθόσον ο αντίδικός του κλητεύθηκε πριν από μια και όχι πριν από δύο εργάσιμες ημέρες, όπως προκύπτει από την ..../23.10.2008 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ι.-Ι.Κ., (άρθρο 270 παρ 2 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν πλήρως, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο εκκαλών-εφεσίβλητος-ενάγων Α.Κ. γνωρίστηκε περί τα τέλη του 1984 με τους αντιδίκους του, μέσω του Π.Κ., γιό του εκκαλούντα-εφεσιβλήτου-πρώτου εναγομένου Γ.Κ. και αδελφό του εκκαλούντα-εφεσιβλήτου-δευτέρου εναγομένου Α.Κ., ο οποίος (Π.Κ.) ήταν συμμαθητής του στο Γυμνάσιο Κορωπίου. Το έτος 2004 ο εκκαλών-εφεσίβλητος ενάγων ασχολείτο με εμπορία λιπαντικών και ο Π.Κ. δραστηριοποιείτο επαγγελματικά ως επιχειρηματίας στην περιοχή Κορωπίου Αττικής, εκμεταλευόμενος πέντε καταστήματα (δύο γυμναστήρια και τρία κέντρα διασκέδασης). Αρχές του έτους 2004 ο εκκαλών-εφεσίβλητος-ενάγων δάνεισε άτοκα τον Π.Κ. με το ποσό των 40.000 ευρώ σε μετρητά και 150.000 ευρώ με επιταγές έκδοσής του, το οποίο θα χρησιμοποιούσε για εξόφληση των πιστωτών του. Ο ανωτέρω οφειλέτης προκειμένου να πείσει τον εκκαλούντα-εφεσίβλητο-ενάγοντα να του δανείσει το ποσό αυτό τον διαβεβαίωσε ότι ο εκκαλών-εφεσίβλητος-πρώτος εναγόμενος-πατέρας του, που διέθετε διόροφη οικοδομή στο Κορωπί αλλά καιαξιόλογη περιουσία στο Τυρο Αρκαδίας, θα εγγυάτο την επιστροφή του δανείου εκ μέρους του γιού του. Προς επιβεβαίωση των προαναφερθέντων συντάχθηκε από τον δανειολήπτη η από 20-9-2004 δήλωσή του, σύμφωνα με την οποία προς εξασφάλιση του ποσού των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ παρέδωσε στον εκκαλούντα-εφεσίβλητο-ενάγοντα τη με αριθμό ...........-.. τραπεζική επιταγή, με ανοικτή ημερομηνία, έκδοσης του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-πρώτου εναγομένου, με χρέωση του με αριθμό ..............-... λογαριασμού που διατηρούσε στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ. Η επιταγή αυτή ενσωμάτωνε απαίτηση του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-ενάγοντος κατά του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-πρώτου εναγομένου υπό την αναβλητική αίρεση της μη αποπληρωμής του ανωτέρω δανείου και ειδικότερα του ποσού των 100.000 ευρώ. Χρόνος επιστροφής του δανείου δεν συμφωνήθηκε και επομένως δεν συμφωνήθηκε και ο χρόνος κατά τον οποίο η απαίτηση από την επιταγή θα γινόταν ληξιπρόθεσμη και απαιτητή. Ακολούθως στις 5-3-2005 συντάχθηκε ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-ενάγοντος, του δανειολήπτη Π.Κ. και του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-πρώτου εναγομένου, στο οποίο βεβαιώθηκε το γνήσιο των υπογραφών τους, όπου επαναλήφθηκε το περιεχόμενο της από 20-9-2004 δήλωσης του δανειολήπτη και ο τελευταίος ανέλαβε την υποχρέωση να εξοφλήσει το ανωτέρω ποσό μέχρι 30-6-2005. Επίσης με το ίδιο συμφωνητικό α) ο εκκαλών-εφεσίβλητος-πρώτος εναγόμενος εγγυήθηκε την επιστροφή ολόκληρου του δανεισθέντος ποσού των 190.000 ευρώ μέχρι 30-6-2005, παραιτούμενος από την ένσταση διζήσεως, β) συμφωνήθηκε ότι η ανωτέρω επιταγή θα καθίστατο ληξιπρόθεσμη και απαιτητή αν το δάνειο δεν εξοφληθεί μέχρι 30-6-2005 καθώς και ότι ο δανειστής έχει δικαίωμα αυτοβούλως να ορίσει ημερομηνία έκδοσης και να απαιτήσει το ποσό ο ίδιος ή να τη θέσει σε κυκλοφορία.

Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι ο εκκαλών-εφεσίβλητος-πρώτος εναγόμενος με το με αριθμό ....../15-2-2005 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Κορωπίου Β. συζ. Ε.Μ., το γένος Χ.Μ., το οποίο μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κρωπίας, στον Τόμο ... και αριθμό ..., μεταβίβασε στο γιό του εκκαλούντα-εφεσίβλητο-δεύτερο εναγόμενο Α.Κ., στις 15/2/2005 λόγω γονικής παροχής κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, τα κατωτέρω περιουσιακά στοιχεία, η συνολική αντικειμενική αξία των οποίων εκτιμήθηκε και συμφωνήθηκε στο ποσό των εβδομήντα τριών χιλιάδων διακοσίων πενήντα δύο ΕΥΡΩ και εξήντα λεπτών (73.252,67 ευρώ), (3.897,23 + 69.355,44), ήτοι 1) την υπό στοιχεία [G] κλειστή θέση στάθμευσης αυτοκινήτου [γκαράζ] του ισογείου - πιλωτής, που φαίνεται στο από Φεβρουάριου 2005 σχέδιο κάτοψης του ισογείου του Αρχιτέκτονα Μηχανικού Η.Χ.Α. και αναφέρεται στον Φεβρουάριου 2005 πίνακα κατανομής ποσοστών συνιδιοκτησίας και κοινοχρήστων του ιδίου Μηχανικού, που προσαρτώνται στην υπ’ αριθμ. ....../2005 πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας, έχει επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά τριάντα έξι και σαράντα πέντε εκατοστά [36,45 μ2], όγκο μέτρα κυβικά εκατόν δέκα τέσσερα και ογδόντα δύο εκατοστά[ 114,82 μ3], συνολικό όγκο μέτρα κυβικά εκατόν δέκα τέσσερα και ογδόντα δύο εκατοστά [114,82 μ3], ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ’ αδιαιρέτου επί του όλου οικοπέδου εκατόν είκοσι χιλιοστά [12 0/οοο], που αντιστοιχούν σε μέτρα τετραγωνικά είκοσι έξι και εβδομήντα εκατοστά [26,70 μ2] εξ’ αδιαιρέτου, συντελεστή στην κατανομή θέρμανσης [0,10], συμμετοχή στις δαπάνες κοινοχρήστων εκατό χιλιοστά [100/οοο] και συνορεύεται ΒΟΡΕΙΑ με ελεύθερη επιφάνεια της πιλωτής, ΝΟΤΙΑ με ελεύθερη επιφάνεια της πιλωτής και πέραν αυτής με την οδό Π., ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ εν μέρει με πλατύσκαλο κεντρικής εισόδου και εν μέρει με ελεύθερη επιφάνεια πιλωτής και ΔΥΤΙΚΑ με όριο οικοπέδου και 2) το υπό στοιχεία άλφα κεφαλαίο ένα [Α-1] διαμέρισμα του πρώτου [Α] ορόφου που φαίνεται στο από Φεβρουάριο 2005 σχέδιο κάτοψης του πρώτου [Α] ορόφου του Αρχιτέκτονα Μηχανικού Η.Χ.Α. και αναφέρεται στον παραπάνω πίνακα κατανομής ποσοστών συνιδιοκτησίας και κοινοχρήστων του ιδίου Μηχανικού, που προσαρτώνται στην υπ’ αριθμ. ....../2005 πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας, περιλαμβάνει δύο [2] κρεβατοκάμαρες, καθιστικό - τραπεζαρία, κουζίνα, λουτρό, WC, διάδρομο, έχει επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά εκατόν τέσσερα και είκοσι πέντε εκατοστά [104,24 μ2], όγκο μέτρα κυβικά τρακόσια είκοσι οκτώ και τριάντα οκτώ εκατοστά [328,38 μ3], αναλογία όγκου κοιναχρήστων μέτρα κυβικά πενήντα πέντε και ενενήντα ένα εκατοστά [55,91 μ3], συνολικό όγκο μέτρα κυβικά τρακόσια εξήντα πέντε και τριάντα εννέα εκατοστά [365,39 μ3], ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ’ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου τετρακόσια τριάντα χιλιοστά [430/οοο] που αντιστοιχούν σε μέτρα τετραγωνικά ενενήντα πέντε και εξακόσια εβδομήντα πέντε χιλιοστά [95,675 μ2] εξ’ αδιαιρέτου, συντελεστή κατανομής θέρμανσης [0,45], συμμετοχή στις δαπάνες κοινοχρήστων τετρακόσια χιλιοστά [400/000] και συνορεύεται ΒΟΡΕΙΑ με ακάλυπτο χώρο οικοπέδου δια της έμπροσθεν αυτού βεράντας, ΝΟΤΙΑ με την οδό Π. δια της έμπροσθεν αυτού βεράντας, ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ με όριο οικοπέδου και ΔΥΤΙΚΑ με όριο οικοπέδου.

Επίσης, ο εκκαλών-εφεσίβλητος-πρώτος εναγόμενος με το με αριθμό ....../16-2-2005 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Κορωπίου Β. συζ. Ε.Μ., το γένος Χ.Μ., το οποίο μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κρωπίας, στον Τόμο ... και αριθμό ..., μεταβίβασε στο γιό του εκκαλούντα-εφεσίβλητο-δεύτερο εναγόμενο Α.Κ., στις 16/2/2005 λόγω γονικής παροχής κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, τα κατωτέρω περιουσιακά στοιχεία, η συνολική αντικειμενική αξία των οποίων εκτιμήθηκε και συμφωνήθηκε στο ποσό των εβδομήντα πέντε χιλιάδων επτακοσίων ογδόντα τεσσάρων χιλιάδων ΕΥΡΩ και ογδόντα οκτώ λεπτών (75.784,88 ευρώ), ήτοι: 1) το υπό στοιχεία βήτα κεφαλαίο ένα [Β-1] διαμέρισμα του δευτέρου [Β] ορόφου, που φαίνεται στο από Φεβρουάριου 2005 σχέδιο κάτοψης του δευτέρου [Β] ορόφου του Αρχιτέκτονα Μηχανικού Η.Χ.Α. και αναφέρεται στον από Φεβρουάριου 2005 πίνακα κατανομής ποσοστών συνιδιοκτησίας και κοινοχρήστων του ιδίου Μηχανικού, που προσαρτώνται στην υπ’ αριθμ. ....../2005 πράξη της ιδίας Συμβολαιογράφου σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας, περιλαμβάνει δύο [2] κρεβατοκάμαρες, καθιστικό - τραπεζαρία, κουζίνα, λουτρό, WC και διάδρομο, έχει επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά εκατόν τέσσερα και πενήντα πέντε εκατοστά [104,55 μ2], όγκο μέτρα κυβικά τριακόσια είκοσι οκτώ και τριάντα οκτώ εκατοστά [328,38 μ3], αναλογία όγκου κοινοχρήστων μέτρα κυβικά τριακόσια εξήντα πέντε και τριάντα εννέα εκατοστά [365,39 μ3], ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ’ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου τετρακόσια τριάντα χιλιοστά [430/οοο] που αντιστοιχούν σε μέτρα τετραγωνικά ενενήντα πέντε και εξακόσια εβδομήντα πέντε χιλιοστά [95,675 μ2] εξ’ αδιαιρέτου, συντελεστή κατανομής θέρμανσης [0,45], συμμετοχή στις δαπάνες κοινοχρήστων πεντακόσια χιλιοστά [500/οοο] και συνορεύεται ΒΟΡΕΙΑ με ακάλυπτο χώρο οικοπέδου δια της έμπροσθεν αυτού βεράντας, ΝΟΤΙΑ με την οδό Π. δια της έμπροσθεν αυτού βεράντας, ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ με όριο οικοπέδου και ΔΥΤΙΚΑ με όριο οικοπέδου και 2) τα είκοσι χιλιοστά [20/οοο] εξ’ αδιαιρέτου του άνω οικοπέδου, που αντιστοιχούν σε μέτρα τετραγωνικά τέσσερα και σαράντα πέντε εκατοστά [4,45 μ2] εξ’ αδιαιρέτου, τα οποία ανήκουν στο δικαίωμα ανέγερσης μελλοντικών ορόφων και αναφέρονται στον άνω πίνακα κατανομής ποσοστών συνιδιοκτησίας και κοινοχρήστων, του Αρχιτέκτονα Μηχανικού Η.Χ.Α., που προσαρτάται στην παραπάνω πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας. Στα ανωτέρω ακίνητα υπάρχουν τα ακόλουθα βάρη α) υποθήκη από 21-4-1994 υπέρ του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων για 6.000.000 δραχμές, β) προσημείωση υποθήκης από 16-4-2002 υπέρ Γενικής Τραπέζης Ελλάδος για 54.000 ευρώ, γ) υποθήκη από 14-10-2003 υπέρ Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος για 75.000 ευρώ. Συνεπώς κατά το χρόνο των άνω απαλλοτριώσεων ο εκκαλών-εφεσίβλητος- ενάγων είχε την ιδιότητα του δανειστή του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-πρώτου εναγομένου, αφού ήταν φορέας της ενοχικής απαίτησης που στηριζόταν στην ανωτέρω αναφερόμενη επιταγή, ποσού 100.000 ευρώ, η οποία τελούσε υπό την αναβλητική αίρεση της μη πληρωμής μέχρι 30-6-2005. Η απαίτηση αυτή κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή πριν την πρώτη συζήτηση της ένδικης αγωγής στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 20-11-2008. Ειδικότερα ο εκκαλών εφεσίβλητος-ενάγων, μετά την πάροδο της ανωτέρω ημερομηνίας (30-6-2007) και της μη επιστροφής του δανείου έθεσε, όπως είχε δικαίωμα, ως ημερομηνία έκδοσης 1-1-2007, εμφάνισε την επιταγή προς πληρωμή, πλην όμως δεν πληρώθηκε λόγω έλλειψης διαθεσίμων κεφαλαίων. Ακολούθως με αίτησή του εκδόθηκε με βάση την επιταγή αυτή, η 6934/2007 διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που υποχρέωσε τους εκκαλούντα-εφεσίβλητο-πρώτο εναγόμενο και τον Π.Κ., να του καταβάλουν, εις ολόκληρο ο καθένας 100.000 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων.

Τέλος αποδείχτηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος προέβη στις ανωτέρω γονικές παροχές, οι οποίες είναι χαριστικές δικαιοπραξίες με πρόθεση βλάβης του οφειλέτη του εκκαλούντα-εφεσιβλήτου-ενάγοντα οφειλέτη, εφόσον γνώριζε ότι δεν διαθέτει άλλη περιουσία για την ικανοποίησή του. Επίσης ο εκκαλών-εφεσίβλητος δεύτερος εναγόμενος γνώριζε ότι ο πατέρας του απαλλοτριώνει προς βλάβη του εκκαλούντα-εφεσιβλήτου ενάγοντα, λόγω της στενής μεταξύ του συγγενικής σχέσης και της γνώσης των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε ο αδελφός του.

Από τα ανωτέρω αποδειχθέντα συνάγονται τα εξής: I) Κατά τον κρίσιμο χρόνο των απαλλοτριώσεων ο εκκαλών-εφεσίβλητος-ενάγων ήταν δανειστής του εκκαλούντος- εφεσιβλήτου-εναγομένου, ως φορέας ενοχικής αξίωσης, ύψους 100.000 ευρώ, η οποία τελούσε υπό την αναβλητική αίρεση της μη πληρωμής του δανείου μέχρι 30-6-2005 και κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή πριν την πρώτη συζήτηση της ένδικης αγωγής στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, σημειουμένου ότι η εκ της εγγυήσεως απαίτηση του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-ενάγοντος ύψους 190.000 ευρώ στην οποία περιλαμβάνεται και το ποσό των 100.000 ευρώ, δημιουργήθηκε μετά τις επίδικες απαλλοτριώσεις. Συνεπώς όσα αντίθετα υποστηρίζονται α) με τον πρώτο λόγο της δεύτερης κρινόμενης έφεσης περί του ότι ο εκκαλών-εφεσίβλητος-πρώτος εναγόμενος κατά το χρόνο των απαλλοτριώσεων δεν είχε την ιδιότητα του οφειλέτη του εκκαλούντα εφεσιβλήτου-ενάγοντα β) με τον πρώτο λόγο της πρώτης κρινόμενης έφεσης και το δεύτερο λόγο της δεύτερης κρινόμενης έφεσης περί μη ύπαρξης γεγενημένης απαίτησης κατά τον κρίσιμο χρόνο της απαλλοτρίωσης και γ) με τον πρώτο λόγο της τρίτης κρινόμενης έφεσης περί του ότι το ύψος της οφειλής ανερχόταν σε 190.000 ευρώ κρίνονται ουσιαστικά αβάσιμα και απορριπτέα. II) Ο εκκαλών-εφεσίβλητος πρώτος εναγόμενος προέβη στις ανωτέρω γονικές παροχές, με πρόθεση βλάβης του οφειλέτη του εκκαλούντα-εφεσιβλήτου-ενάγοντα οφειλέτη, εφόσον γνώριζε ότι δεν διαθέτει άλλη περιουσία για την ικανοποίησή του. Λόγω του ότι οι απαλλοτριώσεις είναι από χαριστική αιτία δεν απαιτείται η γνώση του αποκτώντος τρίτου εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-δευτέρου εναγομένου ότι ο οφειλέτης απαλλοτριώνει προς βλάβη του δανειστή, ανεξάρτητα από το ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση αποδείχτηκε ότι ο τελευταίος γνώριζε τούτο. Επομένως όσα αντίθετα υποστηρίζονται με τους λοιπούς λόγους των κρινόμενων πρώτης και δεύτερης εφέσεων περί μη ύπαρξης δόλου του οφειλέτη και περί μη γνώσης του αποκτώντος κρίνονται ουσιαστικά αβάσιμα και απορριπτέα. III) Η διάρρηξη μόνο των δικαιοπραξιών που έγιναν με το με αριθμό ....../16-2-2005 συμβόλαιο της ανωτέρω αναφερόμενης συμβολαιογράφου δεν επαρκεί για την ικανοποίηση της ένδικης αξίωσης του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-ενάγοντος, ύψους 100.000 ευρώ, πλέον τόκων, δικαστικών εξόδων, εξόδων πλειστηριασμού αλλά και του γεγονότος ότι στον πλειστηριασμό είναι απίθανο να επιτευχθεί πλειστηρίασμα ίσο με την αγοραία αξία των ακινήτων, περαιτέρω δε ότι στην προκείμενη περίπτωση μπορούν να αναγγελθούν οι προαναφερόμενοι ενυπόθηκοι και προσημειούχοι δανειστές, που διατηρούν σημαντικές αξιώσεις σε βάρος του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου-πρώτου εναγομένου, χωρίς προηγούμενη διάρρηξη από αυτούς, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο τελευταίο μέρος της μείζονος σκέψης. Συνεπώς το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχτηκε εν μέρει την αγωγή έσφαλε και βάσιμα παραπονείται ο εκκαλών-εφεσίβλητος-ενάγων με τους λοιπούς λόγους της τρίτης κρινόμενης έφεσης.

Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι: Α) Οι κρινόμενες πρώτη και δεύτερη εφέσεις των εκκαλούντων - εναγομένων είναι ουσιαστικά αβάσιμες και πρέπει να απορριφθούν και να καταδικαστούν οι τελευταίοι στα δικαστικά του εφεσιβλήτου ενάγοντος του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του νομίμου περί τούτου αιτήματος τους, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 183, 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ). Β) Η κρινόμενη τρίτη έφεση του εκκαλούντος-ενάγοντος, με την οποία βάλλεται η εκκαλούμενη απόφαση κατά τα κεφάλαια που αναφέρθηκαν, πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση μόνο κατά το μέρος που βάλλεται με αυτή, δηλαδή μόνο ως προς την απόρριψη του αιτήματος διάρρηξης και των απαλλοτριώσεων που έγιναν με το υπ’ αριθμ. ....../2005 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου που αναφέρθηκε. Επίσης πρέπει να εξαφανισθεί και η περί δικαστικής δαπάνης διάταξη για να ορισθεί ενιαία και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας. Μετά από αυτά πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο και να δικαστεί η αγωγή κατά το μέρος αυτό, η οποία είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις που αναφέρθηκαν στην μείζονα σκέψη, από αυτά δε που έγινε δεκτό ότι αποδείχθηκαν προκύπτει ότι αυτή είναι βάσιμη και ουσιαστικά, γι’ αυτό και πρέπει να γίνει δεκτή και να διαταχθεί η διάρρηξη των απαλλοτριώσεων που έγιναν με το ....../15-2-2005 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Κορωπίου Β.Μ.-Μ.

Τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος-ενάγοντος και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, πρέπει να επιβληθούν στους εφεσιβλήτους εναγομένους, κατά παραδοχή του σχετικού νομίμου αιτήματος (άρθρα 183, 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει με παρόντες τους διαδίκους τις κρινόμενες εφέσεις.

Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ ουσίαν την από 27-7-2009 πρώτη κρινόμενη έφεση του εκκαλούντος-δευτέρου εναγομένου Α.Κ. και

Καταδικάζει αυτόν στα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει σε δύο χιλιάδες διακόσια (2.200) ευρώ.

Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ ουσίαν την από 27-7-2009 δεύτερη κρινόμενη έφεση του εκκαλούντος-πρώτου εναγομένου Γ.Κ. και

Καταδικάζει αυτόν στα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε δύο χιλιάδες διακόσια (2.200) ευρώ.

Δέχεται τυπικά και ουσιαστικά την από 15-9-2009 τρίτη κρινόμενη έφεση του εκκαλούντος-ενάγοντος Α.Κ.

Εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση 1237/2009 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, τακτικής διαδικασίας μόνο κατά το μέρος που απέρριψε το αίτημα του εκκαλούντος-ενάγοντος προς διάρρηξη και των απαλλοτριώσεων που έγιναν με το υπ’ αριθμ. ....../15-2-2005 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Κορωπίου Β.Μ.-Μ., καθώς και ως προς την περί δικαστικής δαπάνης διάταξη.

Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 3-7-2007 αγωγή.

Δέχεται την αγωγή.

Διατάσσει τη διάρρηξη των απαλλοτριώσεων που έγιναν με το ....../15-2-2005 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Κορωπίου Β.Μ.-Μ., με τις οποίες μεταβιβάστηκαν λόγω γονικής παροχής από τον πρώτο εφεσίβλητο-πρώτο εναγόμενο στο δεύτερο εφεσίβλητο-δεύτερο εναγόμενο τα αναφερόμενα στο σκεπτικό της παρούσας περιουσιακά στοιχεία.

Καταδικάζει τους εφεσιβλήτους-εναγομένους να καταβάλουν στον εκκαλούντα-ενάγοντα τα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε ευρώ πέντε χιλιάδες πεντακόσια (5.500) ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 2012 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοί τους δικηγόροι, στις 3 Φεβρουάριου 2012.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ